Nie pozna ludzi w wieczór, kto ich widział rano : Anna z rana je mięso, wieczór pości z grzankiem, Filip z rana jest trzpiotem, a w wieczór kochankiem, Marysia z rana bladą, w wieczór malowaną.
Balbina z rana zimną, w wieczór zakochaną, Salusia z rana wilkiem, a w wieczór barankiem, Jan w wieczór wody nie chce, a pijany rankiem, Kasia z rana bez sukien, a wieczór ubraną.
Grzegorz z rana gra w karty, w wieczór tnie morały, Stach z rana czułym mężem, a w wieczór jeleniem ; Ten z rana wolny, w wieczór pod pantoflem cały, Ten z rana ludzki, w wieczór żegna się z sumieniem, Ta z rana plotki nosi, a w wieczór pochwały. Czyż was wielkim człowieka nazywać imieniem ?
Czyliś ty mocny , czy słaby człowiecze, W ręku u ciebie berło czy motyka, Wieczna przed tobą kolej nie uciecze : Naprzód cię boleść, potem śmierć potyka.
Barbara Botton, absolwentka Filologii romańskiej Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz, jest również autorką strony w języku francuskim "Quarante siècles d’épigramme”
