na jakiej podstawie kwalifikuje Pani dzieła autorów, określając ich twory jako epigramaty? Można swobodnie pominąć strukturę dystychu elegijnego i wciąż oznaczać dzieło jako epigramat? Współczesne formy wyzbyly się zobowiązań wobec budowy antycznej, ale wtedy wytwarza się problem klasyfikacji. Jak różnicować aforyzm? Tematyka filozoficzna może wystąpić zarówno w jednym jak i w drugim.
EPIGRAMAT, w najszerszym tego słowa znaczeniu, to krótki utwór poetycki WIERSZOWANY, posiadający najwyżej osiem lub dziesięć strof, zakończony ZASKAKUJĄCĄ PUENTĄ.
AFORYZM czyli MAKSYMA, nie posiada formy wierszowanej, nie ma w aforyzmie rymu.
Można by do aforyzmów włączyć tak zwane MYŚLI, CYTATY.
Według mnie, aforyzm który posiada rym to już nie aforyzm ale fraszka. Dlatego też, chyba łatwiej jest napisać aforyzm niż fraszkę.
Zarówno epigramaty czyli fraszki jak i aforyzmy mogą posiadać charakter satyryczny, filozoficzny jak i liryczny.
Tematem dystychu elegijnego, u starożytnych poetów, były głównie śmierć, cierpienie miłosne i żałoba przedstawione przez poetów w sposób bardzo poważny. Poeci Renesansu pisali również elegie w formie sonetu. Elegie były najczęściej pieśniami żałobnymi., Jak więc chciałby Pan (Pani) zrobić z tego krótką fraszkę satyryczną, filozoficzną lub nawet liryczną ?
Na mojej stronie internetowej, nie trzymam się sztywno konwencji. Dlatego cytuję fragmenty większych utworów poetyckich, które oryginalnie nie są epigramatami, ale których fragment zawiera (według mnie) interesującą uwagę, myśl czy puentę i nie wymaga cytowania całego wiersza by pozostać sam w sobie zrozumiały.
Serdecznie pozdrawiam
Barbara Botton
Szanowna Pani,
dziękuję za fraszki jakie Pani zamieściła na swojej
stronie. Również za wiersz, który mój Ojciec często czytał‚ na wieczorach
autorskich. Myślę, że traktował‚ go jako wyznanie wiary, sposobu bycia i
życia.
Bardzo się cieszę że odpowiedziała Pani pozytywnie na moją propozycję. Będę bazować na Pani książce « Fraszkomat ».
To nie są żadne wypociny, świetne utwory na poziomie Jana Sztaudyngera.
Przyszło nam żyć w epoce « gaduł », fałszywych proroków i przegadanych intelektualistów ; w mediach wszystko jest przegadane, każdy wtrąca swoje « trzy grosze », chociaż niewiele ma często do powiedzenia.
Trzeba chyba mieć wiele odwagi żeby dzisiaj wrócić do klasycznej formy, rytmu i rymu. Te Pani krótkie i zgrabne utwory są jak wyborowy likier czy koniak w rozwodnionej i przegadanej literaturze dzisiejszych czasów, w moim osobistym odczuciu..
Barbara Botton, absolwentka Filologii romańskiej Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz, jest również autorką strony w języku francuskim "Quarante siècles d’épigramme”
20 sierpnia 2015 w 11:22
Dzień dobry,
na jakiej podstawie kwalifikuje Pani dzieła autorów, określając ich twory jako epigramaty? Można swobodnie pominąć strukturę dystychu elegijnego i wciąż oznaczać dzieło jako epigramat? Współczesne formy wyzbyly się zobowiązań wobec budowy antycznej, ale wtedy wytwarza się problem klasyfikacji. Jak różnicować aforyzm? Tematyka filozoficzna może wystąpić zarówno w jednym jak i w drugim.
22 sierpnia 2015 w 06:20
Dzień dobry,
EPIGRAMAT, w najszerszym tego słowa znaczeniu, to krótki utwór poetycki WIERSZOWANY, posiadający najwyżej osiem lub dziesięć strof, zakończony ZASKAKUJĄCĄ PUENTĄ.
AFORYZM czyli MAKSYMA, nie posiada formy wierszowanej, nie ma w aforyzmie rymu.
Można by do aforyzmów włączyć tak zwane MYŚLI, CYTATY.
Według mnie, aforyzm który posiada rym to już nie aforyzm ale fraszka. Dlatego też, chyba łatwiej jest napisać aforyzm niż fraszkę.
Zarówno epigramaty czyli fraszki jak i aforyzmy mogą posiadać charakter satyryczny, filozoficzny jak i liryczny.
Tematem dystychu elegijnego, u starożytnych poetów, były głównie śmierć, cierpienie miłosne i żałoba przedstawione przez poetów w sposób bardzo poważny. Poeci Renesansu pisali również elegie w formie sonetu. Elegie były najczęściej pieśniami żałobnymi., Jak więc chciałby Pan (Pani) zrobić z tego krótką fraszkę satyryczną, filozoficzną lub nawet liryczną ?
Na mojej stronie internetowej, nie trzymam się sztywno konwencji. Dlatego cytuję fragmenty większych utworów poetyckich, które oryginalnie nie są epigramatami, ale których fragment zawiera (według mnie) interesującą uwagę, myśl czy puentę i nie wymaga cytowania całego wiersza by pozostać sam w sobie zrozumiały.
Serdecznie pozdrawiam
Barbara Botton
12 listopada 2015 w 09:27
Szanowna Pani,
dziękuję za fraszki jakie Pani zamieściła na swojej
stronie. Również za wiersz, który mój Ojciec często czytał‚ na wieczorach
autorskich. Myślę, że traktował‚ go jako wyznanie wiary, sposobu bycia i
życia.
Serdecznie pozdrawiam
26 listopada 2015 w 11:37
Cóż za fantastyczny portal!
Jaki wdzięk!
Osobiście nie piszę, robię obrazki, ale doceniam tak podane
słowo!
17 czerwca 2017 w 22:37
Ładna z Pani dziewczyna.
„Pragnę ciebie, jak kwiat słońca….” Piękne
15 lutego 2021 w 23:08
Ciekawy portal! Powodzenia!
12 marca 2021 w 22:31
Dziękuję za wgląd do moich wypocin.
Oczywiście wyrażam zgode na zamieszczenie wierszy, a nawet będę wdzięczna.
Anna
13 marca 2021 w 11:30
Szanowna Pani Anno,
Bardzo się cieszę że odpowiedziała Pani pozytywnie na moją propozycję. Będę bazować na Pani książce « Fraszkomat ».
To nie są żadne wypociny, świetne utwory na poziomie Jana Sztaudyngera.
Przyszło nam żyć w epoce « gaduł », fałszywych proroków i przegadanych intelektualistów ; w mediach wszystko jest przegadane, każdy wtrąca swoje « trzy grosze », chociaż niewiele ma często do powiedzenia.
Trzeba chyba mieć wiele odwagi żeby dzisiaj wrócić do klasycznej formy, rytmu i rymu. Te Pani krótkie i zgrabne utwory są jak wyborowy likier czy koniak w rozwodnionej i przegadanej literaturze dzisiejszych czasów, w moim osobistym odczuciu..
Serdecznie pozdrawiam z Paryża
Barbara Meister – Botton