Zakres tematyczny:
Moje Wiersze, społeczno-filozoficzne
Bądź miłym, będziesz kochanym.
Łącz ciała i duszy piękno,
albowiem zalety ducha
nawet czasu się nie zlękną.
Płyną lata, płyną, płyną …
Piękność ciała szybko mija.
Z róż zostają jeno ciernie.
Więdnie fiołek i lilija.
I tobie, młodzieńcze cudny,
niezadługo włos zbieleje.
Zmarszczki lica twe pokryją,
wiatr rozwieje twe nadzieje …
Studiuj sztuki i nauki.
Piękno ducha nie przeminie.
Ulisses dzięki wymowie
zawojował dwie boginie.
Źródło : Owidiusz „Sztuka kochania” przetłumaczył Julian Ejsmond (wolny przekład), Wydawnictwo „Iskry” Warszawa 2006
W wonnym sadzie mojej matki
Kwitły bezy, kwitły róże,
Polne maki i bławatki,
I lilije – kwiatów stróże.
Słowik dla nich śpiewał – jęczał
Najpiękniejsze swoje pieśnie ;
Wiatr szeleściał – strumień brzęczał
Pół na jawie – na pół we śnie.
Jam w dziecinnych moich latach,
Z całym rajem w młodym sercu,
Biegał skocznie po tych kwiatach,
Na jedwabnym traw kobiercu.
Dziś tułacta twarde drogi
I los gorzki w poniewierce
Poraniły moje nogi,
Zakrwawiły moje serce.
A tam jeszcze dzisiaj może
Kwitną maki i bławatki,
I piękniejsze od nich róże
W wonnym sadzie mojej matki.
Ty jesteś najpiękniejsze zwierzęta,
włosy twoje o świcie są mokre,
tyś wysoka jak światła na okrętach
do oddechu twojego się modlę.
Tobiem wszystkie zbudował instrumenty,
wszystkie owoce zniósł, wszystkie kwiaty,
ciebie ścigam przez wszystkie firmamenty,
wszystkie światy, wszystkie klimaty.
Konstanty I. Gałczyński
Na dno zapadam kwitnących traw,
Niebo nade mną, jaskry i szczaw,
Słońcem opiły klonowy liść –
I tak jest cudnie, że mógłbyś przyjść …
I tak jest cudnie, że trwać byś mógł,
Nim w słońcu zblednie różowy głóg,
Nim weroniczki zwiędną i ślaz –
Mógłbyś się sercu śnić jeszcze raz,
Nim wiatr z pokwiatu odmuchnie mlecz –
Potem byś sobie znów poszedł precz …
Maryla Wolska
Róże są na dystans, nie spoufalają sie z nami ;
Jej kolce mówią : « Nie dotykajcie nas rękami ! »
Barbara Botton