1838 Kalisz – 1897 Kraków
Poeta i dramatopisarz
Choć pól i łąk
Odmładzasz krąg,
Roznosząc woń miłosną,
Nie wrócisz mi
Młodości dni,
O czarodziejko, wiosno !
Nie wskrzesisz złud,
Pojących wprzód
Zachwytem serce moje,
Nie dla mnie już
Rumieńce róż
I świeżych uczuć zdroje.
Więc z czary twej
Dla innych lej
Rozkoszy słodkie miody,
Niech z twoich szat
Rwie cudny kwiat
Kochanków zastęp młody.
Mnie tylko daj
Szumiący gaj
Nad moją głową senną ! ..
O otocz mnie
W głębokim śnie
Miłością dusz promienną.
Adam Asnyk
Nie pytaj próżno o przyszłe losy,
Nie pytaj !
Lecz otwórz ducha pogodne oczy
Na wszysto piękne co cię otoczy,
W promieniach słońca i w kroplach rosy
Zakwitaj !
Adam Asnyk
Między nami nic nie było,
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych ;
Nic nas z sobą nie łączyło,
Prócz wiosennych marzeń zdradnych ;
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków
I tej świeżej łąk zieleni ;
…
Próczy tych wspólych, jasnych zdrojów,
Z których serce zachwyt piło,
Prócz pierwiosnków i powojów,
Między nami nic nie było !
