Nie wierz mi dziewczę, choćby i przysięga
Z ust mych do Ciebie poszła szukać wiary !
Nie wierz ! – jam różne wychylał puchary,
A wciąż po nowe jeszcze dłoń ma sięga.

I słodycz wina, miłości potęga,
Słomiane w piersiach mych wzniecają żary …
Gasną tak prędko ! Z wypróżnionej czary
Gorycz się potem i przesyt wylęga.

Nie wierz mi – proszę ..! Twe usta tak świeże
I tak dziewczęce – ust twych dla mnie szkoda !
Ja bym je skalał … Tyś tak jeszcze młoda,
A ja w anielskie miłości nie wierzę !
Chciałbym całować, ale wyznam szczerze :
Jutro zapomnę tej, co ust dziś poda !

Jerzy Żuławski