Na dno zapadam kwitnących traw,
Niebo nade mną, jaskry i szczaw,

Słońcem opiły klonowy liść –
I tak jest cudnie, że mógłbyś przyjść …

I tak jest cudnie, że trwać byś mógł,
Nim w słońcu zblednie różowy głóg,

Nim weroniczki zwiędną i ślaz –
Mógłbyś się sercu śnić jeszcze raz,

Nim wiatr z pokwiatu odmuchnie mlecz –
Potem byś sobie znów poszedł precz …

Maryla Wolska