Czemu w zanadto jednej osobie ?
Tej a nie innej ? I co tu robię ?
W dzień co jest wtorkiem ? W domu nie gnieździe ?
W skórze nie łusce ? Z twarzą nie liściem ?
Dlaczego tylko raz osobiście ?

Właśnie na ziemi ? Przy małej gwieździe ?
Po tylu erach nieobecności ?
Za wszystkie czasy i wszystkie glony ?
Za jamochłony i nieboskłony ?
Akurat teraz ? Do krwi i kości ?

Sama u siebie z sobą ? Czemu
nie obok ani sto mil stąd,
nie wczoraj ani sto lat temu
siedzę i patrzę w ciemny kąt
– tak jak z wzniesionym nagle łbem
patrzy warczące zwane psem ?

Wisława Szymborska

Obraz Briton Riviere ” Wierność „