Niechaj nikt nie wie
Niechaj nikt nie wie, że siȩ nasze oczy
W najwymowniejszym spotkały spojrzeniu,
Niechaj nikt nie wie i domysł swój toczy
W nie pogłȩbionej zagadki półcieniu.
Niechaj nikt nie wie, jak siȩ zwał siȩ kraj ony,
Gdzie wspólnych uczuć gȩdziły nam skrzypce,
Niechaj nikt nie wie, jak brzmiały te tony,
Które w echowej załkały rozsypce.
Niechaj nikt na twarzy twej, pełnej dobroci,
Ciekawych oczu badawczo nie kładzie ;
Pozostań kwiatem dziwokiej paproci,
Zaklȩtym w serca mojego balladzie.
Wacław Rolicz-Lieder
Zakres tematyczny:
ROLICZ-LIEDER Wacław