Ach, jakaż modlitwa ukoi, uspokoi
po ciężkim, mrocznym śnie gwałtownej
pieszczoty twojej ..
.. Ach, jakiż anioł wyniesie na jasność związane
skrzydłami dusze ..
.. Ach, jakież źródło olbrzym odkopie w pustyni,
w piasku, w posusze,
w kamieniu
– gdzie obojętna głowa na obcym leży ramieniu.

Kazimiera Iłłakowiczówna
Źródlo : Kazimiera Iłłakowiczówna „Niesłyszane wieści”, wydawnictwo INTERART, Warszawa 1996