Kiedy Cię moje oplotą sny –
jak białe róże –
nie bój się kochać – ja – i ty
w nieba lazurze.
Ziemia, jak echo minionych dni,
grające w borze,
a nasze duchy wśród martwych pni
wieszają zorze.

Serce mi splatasz koroną gwiazd,
hymnem warkoczy –
pode mną góry, wieżyce miast –
nade mną – oczy.
Dziwnie się srebrzysz, aniele mój,
w tęczowym piórze –
Fontanny szemrzą gwiazd iskrzy rój –
wonieją róże …

Tadeusz Miciński