Ach, nie wadziłem siȩ z Bogiem
I nigdy nie bȩdȩ siȩ wadzić,
Jeśli pozwoli mi zboże
Wraz z wiatrem szumiącym gładzić.

Jeśli pozwoli siȩ wsłuchać
Na wiosnȩ albo jesienią
W najcudowniejszy poemat,
W potok spieniony pieśnią ..

Biedna, cierpiąca ludzkości,
Nie bȩdȩ twym rzecznikiem,
Bom przekupiony majem,
Czereśnią i słowikiem.

Jan Sztaudynger